Herkesin vardır böyle kahramanı..
Kiminin babası,
Kiminin abisi,
Kiminin kardeşi,
Kiminin sevgilisi,
Kiminin de yalnızca kendisi..
Senin kahramanın kim?
Bulabildin mi onu?
Sevebildin mi?
Kendini..
Çok zordur hayata yalnız başına göğüs germek,umudunu yitirip;tutunacak dal bulamamak..
Bilirim..
Böyle zamanların en iyi dostudur kahve.İnsana nefes aldığını hissettiren,acılarıyla yüzleştiren ve o acıları bile sevmesini sağlayan..
Kimilerinin en iyi dostu,kimilerinin en iyi sırdaşı,kimilerininse ağlama duvarı..
Yalnızlığın yakınıdır aslında ama fark edilmeyen kahramandır.
Hadi o zaman kahramanlarımızın hatrına birer kahve?